Okluzja

Okluzja to termin używany w stomatologii, dotyczący prawidłowego sposobu ułożenia zębów szczęki (górnych) względem zębów żuchwy (dolnych). Niewłaściwa okluzja może prowadzić do bardzo uciążliwych dolegliwości, a nawet utraty zębów. Jest to jedna z najczęściej występujących w stomatologii chorób, a jednocześnie ta, która jest najrzadziej diagnozowana. Tylko doświadczeni i znający metody diagnostyki stomatolodzy są świadomi i nie zapominają o tym, że nasz układ narządu żucia składa się z wielu elementów, które muszą współpracować ze sobą w harmonii.

Za zdrowy układ narządu żucia u każdego z nas w równej mierze odpowiada: kształt i położenie zębów, staw skroniowo-żuchwowy oraz napięcie mięśni zlokalizowanych w czaszce. Nieprawidłowości w którymkolwiek z elementów narządu żucia powodują uszczerbki w kolejnych, a w konsekwencji – chorobę okluzyjną.

Powodem rozwoju choroby okluzyjnej mogą być wady ortodontyczne, utrata nawet jednego zęba oraz wyrzynające się zęby mądrości. Do przyczyn jej rozwoju należą też płaskie wypełnienia nieprawidłowo wykonane przez stomatologa. Te, które wykonano prawidłowo, powinny zachować kształt zęba, czyli odtworzone guzki i bruzdy, a także posiadać odpowiedni kontakt z zębami przeciwstawnymi pozwalając na zachowanie bezpiecznych sił działających na szkliwo zębów.

Popularne objawy choroby okluzyjnej to:

• zgrzytanie zębami,
• ścierające się i zaczynające ruszać zęby,
• ból przy nagryzaniu,
• szpary powstające między zębami,
• górne zęby wysuwające się do przodu,
• częste bóle głowy,
• trzaski i przeskakiwania w stawie skroniowo-żuchwowym, napięcie i ból w mięśniach żuchwy.

Wszystkie objawy choroby okluzyjnej są wynikiem nieprawidłowego kontaktu zębów dolnej i górnej szczęki. Z tego powodu nieprawidłowo działają stawy skroniowo-żuchwowe a mięśnie czaszki są napięte. W konsekwencji następuje zgrzytanie i zaciskanie zębów, które bardzo niszczy cały staw skroniowo-żuchwowy i zęby, grożąc nawet ich całkowita utratą.

Z naszego doświadczenia wiemy, również że bardzo częstą przyczyną bólu głowy są napięte mięśnie czaszki, które może wywoływać dysharmonia między zębami a stawem skroniowo-żuchwowym. W naszej praktyce zawsze badamy mięśnie pod kątem ich napięcia i bólu. Sprawdzamy, czy występujące u Pacjenta bóle głowy, są wynikiem nieprawidłowości w budowie zgryzu. Dzięki odpowiedniemu zaplanowaniu leczenia, jesteśmy w stanie je wyeliminować.

Badanie pod kątem choroby okluzyjnej jest dla Pacjentów bardzo ważne. Z zasady bowiem zajmujemy się leczeniem całego układu żucia, a nie tylko pojedynczych zębów. Wiemy też o tym, że celem dobrego leczenia stomatologicznego powinno być uzyskanie harmonijnej pracy mięśni odpowiedzialnych za ruchy żuchwy podczas żucia, mówienia, zamykania, otwierania ust czy połykania.

Leczenie choroby okluzyjnej rozpoczynamy od diagnostyki polegającej na badaniu zębów, mięśni i stawów skroniowo-żuchwowych – pobieramy w tym celu wycisk szczęki i żuchwy. Następnie na jego podstawie budujemy modele, których zachowanie analizujemy z pomocą artykulatora. To narzędzie naśladujące ruchy żuchwy Pacjenta. To początek procesu leczenia jakim jest wyrównywanie zgryzu. Polega ono na odpowiednim ukształtowaniu powierzchni zębów w miejscu ich nieprawidłowego stykania się. Pozwala to na zamknięcie żuchwy do jej prawidłowej pozycji w stawie skroniowo-żuchwowym i skutecznie eliminuje ból. Innym rozwiązaniem może być leczenie ortodontyczne lub nadbudowa zębów. W diagnozowaniu i planowaniu leczenia choroby okluzyjnej stosujemy deprogramator wykonany zgodnie z koncepcją metody Koisa.

Szybka diagnoza i leczenie choroby okluzyjnej gwarantuje zachowanie zdrowych zębów na lata natomiast niezdiagnozowana i nieleczona choroba okluzyjna zwiększa skalę problemów, które z czasem będą narastały. Wczesne wykrycie nieprawidłowości pozwala na szybką terapię i stosunkowo niewielkie koszty. Niestety bardzo często pacjenci, którzy przez lata byli niewłaściwie diagnozowani są narażeni na długotrwałe leczenie. Aby tego oszczędzić naszym Pacjentom, standardowo badamy każdego w kierunku choroby okluzyjnej.